Haberler:

2005 yılından bu zamana Alfa Romeo ruhuyla yaşayanların arasına hoş geldiniz.
Soru, görüş ve önerileriniz için elektronik posta adresimiz: You are not allowed to view links. Register or Login



Pejo alfa karışımı

« önceki - sonraki »

0 Üyeler ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Alfa 156

Benim çok hoşuma gitti  
Register or Login" border=0>
Register or Login" border=0>

CuoreSportivo

#1
Sanki canlanacak ve bizi yiyecekmis gibi duruyo...

n/a

#2
Görsel olarak tuningin cılkını çıkartmak bu oluyo heralde...

krm

#3
plastik oyuncak gibi duruyo

anIL(34an623)

#4
alfaya bi hakerettir bu

n/a

#5
sonunda buda oldu 206 cılar alfayı özendi...

whale

#6
örümcekadam arabası :)

Alfadanadam

#7
uzun uzun baktım, yazacak birşey bulamadım :)

Onur

#8
çocukların oynadıgı batman arabasının gri ve büyütülmüşü :)

admin

#9
...kendini bitkin hissediyordu, ne yapacağını bilmez bir şekilde koltuğuna attı kendini. O sırada hemen yanında sehpanın üzerinde duran kitap ilişti gözüne. Eline aldı, uzun uzun baktı. Bir carlos Castanade kitabıydı. Karıştırmaya başladı, karıştırdıkça gözlerinin önünden gençlik yılları belirmeye başladı. Ne kadar güzel geçmişti o yılları. Arkadaşları ile toplanırlar, aralarından seçtikleri birileri C.C. den yazılar okumaya başlar, beraberinde de sarma'yı elden ele dolaştırarak, castanade'nin anlattığı sanrıları görme umuduyla bu aleme dalmaya çalışırlardı...

...Niye olmasın diye düşündü. Aceleyle koltuğundan kalktı, zulasına doğru hızlı adımlarla ilerledi. Elleri titreyerek kağını açtı dolabın, büyük bir özenle kutuyu çıkardı, örtüsünü hafifçe araladı... Duruyordu, gözleri parlayarak önce kağıdı parmaklarının arasına aldı, bir tutam otu aynı incelikle burnuna götürdü, mis gibi kokuyordu. Acele etmeden yavaş yavaş sardı, sigara haline getirdi.

Yerine geçti, Castanade'yi tekrar kucağına koydu, sigaraya uzun uzun baktıktan sonra dudaklarının arasına götürdü ve yaktı. Derin bir nefes çekti, dumanını bırakırken sanki ona birşeyler anlatmaya çalışıyormuşçasına şekilden şekile giriyorlardı. Kitabı okumaya başladı, okudukça sigarasından derin derin nefesler çekiyor, çektikçe okuyor, okudukça dumanların oluşturduğu şekiller anlam kazanmaya başlıyordu. O kadar dumanlanmıştıki artık kitabı bile görecek halde değildi. Tek gördüğü dumanların oluşturduğu önce anlamsız gelen fakat zamanla anlam kazanan şekillerdi. Sanki 206 wrc yi görüyordu. Buda nerden çıktı diye düşünecek oldu, beceremedi. Peşinden dagon'dan çıkmışçasına sinirli kanlı gözler görmeye başladı. Evet artık anlıyordu bunları, o anda karnına inen acıyla irkildi. Bir anda her şey gitmiş yerini acı duygular almıştı. Tuvalete nasıl gittiğini bile hatırlamıyordu. O an tek isteği Manitunun kendisine gösterdiği sanrılarla, sahip olduğu 147'yi nasıl bir araya getireceğiydi. Onuda tuvalette işini görürken bir çırpıda haletti...
:alfisti:

Lütfen forumda arama yapmadan yeni konu başlatmayın.

n/a

#10
+1

Onur

#11
süpeeer!!!

Tufan

#12
başka türlü olmaz, normal bir insan bunu yapamaz...

krm

#13
hayır bu arabayla uğraşacak kadar başka bir iş ile uğraşsa prof olur adam.